شهدا سال 65 -زندگینامه شهید بهرام ایازی: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

وقتی به تماشای لاله‌زاران می‌نشینی، اگر چشم دل بازکنی، در میان گلبرگ‌های هر لاله‌ای، قصه پردرد عاشقی همچو بهرام را خواهی خواند که عمری را در آرزوی رسیدن به معشوق، بال‌وپرشان سوخت و خاکستر شد.
بهرام ۱۳۴۷/۵/۱ غنچه وجودش در روستای خواجه جمالی، بخش آباده طشک از توابع شهرستان نی‌ریز در خانواده‌ای مذهبی شکوفا شد. پدر و مادر مهربان و زحمتکش او فرزند نورس خود را با عشق به خوبی‌ها پروردند و دستش را در دست معلمان روستا برای آموختن نهادند. دوران ابتدایی را با موفقیت در دبستان وقار و راهنمایی را در مدرسه دکتر حسین فاطمی به پایان برد. برای گذراندن دوره متوسطه، راهی روستای علی‌آباد کمین شد و هنرستان کشاورزی را جهت ادامه تحصیل انتخاب کرد. در آن هنگام جنگی ناخواسته از طرف بعثیان عراق شروع شد و وی که دانش‌آموز سال دوم هنرستان کشاورزی بود به علت عشق و علاقه به انقلاب و امام و کشورش درحالی‌که ۱۵ سال بیش نداشت، جنگجو و رزمنده جمعی گردان کمیل شد و راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل گردید. هر از چند بار که برای دیدن اعضاء خانواده خود به روستا بازمی‌گشت، با نارضایتی اعضا خانواده روبرو می‌شد. او که رزمنده‌ای انقلابی و پیرو خط رهبر و پاسدار و نگهبانی برای ایران‌زمین بود و دفاع از کشورش را بهتر و مقدس‌تر می‌دانست، ناچار دست رد به سینه تمام نارضایتی‌های خانواده زده و با سخنان دلگرم‌کننده‌ای پدر را راضی و دوباره عازم جبههٔ نبرد حق علیه باطل می‌شد. بهرام، درمجموع ۵ نوبت به جبهه رفت و در آخرین نامه خود، یک روز قبل از شهادت برای پدرش چنین نوشت:
ناله را هرچند می‌خواهم که خاموشش کنم
سینه می‌گوید که من تنگ آمدم فریاد کن
از پدر حلالیت طلبید و دفاع از اسلام و حراست از انقلاب را یکی از وظایف خود شمرده بود. در منطقه فکه ـ‌جبهه جنوب‌ـ در تاریخ ۱۳۶۵/۲/۲۴، ساعت ۱۲ شب، هنگام شلیک آرپی‌جی به‌سوی او تیراندازی می‌شود و در همان حالی که می‌خواستند زیر پیراهن را از تن او بیرون بیاورند و به پایش ببندند به درجه رفیع شهادت نائل می‌شود. پیکر پاک و مطهر او در گلزار شهدای روستای خواجه جمالی به خاک سپرده‌شده است.
روحش شاد و نامش جاودان