شهدا سال ۶۶ -زندگینامه شهید هادی دمیری: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

هادی آلاله‌ای بود از باغ سرخ شهادت که سال ۱۳۳۴ در مروشکان سرچهان سرود زندگی را در دنیای خاکی زمزمه کرد. دوره ابتدایی را در دبستان چاه سرخ نی‌ریز گذراند. از هادی جز خاطرات نیک در میان دوستان و اطرافیان چیز دیگر در میان نیست. خوش‌رویی و حسن خُلق او زبانزد همگان بوده و هست. در جریان جنگ تحمیلی چندین بار به جبهه اعزام شد و در جبهه‌های مختلفی به مبارزه با دشمن پرداخت. پسردائی هادی می‌گوید: دریکی از اعزام‌ها، به خاطر عمه از او خواستم که بماند و اجازه دهد تا من به‌جای او به جبهه بروم. در پاسخم گفت: خداوند به هرکسی تکلیف خاص او را مقرر کرده و ما هرکدام موظفیم به وظیفه خودمان عمل کنیم. هادی در عملیات از قبیل والفجر مقدماتی، والفجر ۸ و کربلای ۵ شرکت کرد. مدتی هم که در نی‌ریز بود به‌عنوان محافظ امام‌جمعه برگزیده شد. در تاریخ زندگی پربار خود، یک‌بار هم توفیق زیارت امام و مقتدای خود حضرت امام خمینی (ره) را پیدا کرد که بسیار خوشحال بود.
خانواده هادی می‌گویند: روزی حاج فلاح، فرمانده مهندسی تیپ ۴۶ الهادی سال ۱۳۷۵ به منزل ما آمدند و در خاطراتی از او گفتند: روزی که هادی به شهادت رسید، یکی از راننده‌های بولدوزر در آب گیرکرده بود و دلیرمرد شجاعی را می‌طلبید تا در نجات به او کمک کند. هادی با دیدن صحنه، مردانه وارد آب شد و با تلاش زیاد و ایثارگری توانست او را نجات دهد. لحظاتی بعد دیدم بچه‌ها گریه می‌کنند و به‌شدت متأثر هستند. علت را پرسیدم، گفتند: هادی در حال گریس کاری بولدوزرها بود که با ترکش خمپاره شهید شد.
هادی که ۹ بار به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام‌شده بود، در آخرین اعزام خود، ۱۳۶۶/۵/۵ در عملیات پدافندی جبهه فاو شرکت کرد و در حال آماده کردن مرکب آهنین خود برای ساختن سنگر بود که به لقای دوست رسید و افتخار شهادت را نصیب خود کرد. پیکر پاکش به نی‌ریز منتقل و در روستای چاه‌سرخ واقع در بخش آباده طشک در کنار دیگر شهیدان چاه سرخ به خاک سپرده شد.