دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آن روز که راه آسمان را در پیش گرفت، غم فراق بر شانه‌هایمان سنگینی کرد و دل‌هایمان در بی‌قراری پژمرد. شهباز آن پرنده آسمانی در ۱۳۴۷/۵/۶ در روستای شکرویه از توابع داراب، میان خانواده‌ای علاقه‌مند به اسلام و مذهب به دنیای انسان‌ها لبخند زد و سرود حیات را سر داد. در آغوش گرم پدر و مادری مهربان تربیت شد و رشد نمود. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه حریت روستای تهرانی از دهستان هرگان نی‌ریز سپری کرد و موفق به دریافت مدرک پنجم ابتدایی شد. شهباز در عرصه زندگی همدوش پدر در تأمین معاش به شغل دامداری پرداخت. کم‌کم باروبنه زندگی را جمع کرد و با تشکیل آشیانه‌ای کوچک اقدام به ازدواج کرد. یادگار آن وصلت میمون تنها فرزند پسری است که از او به یادگار مانده است. ۱۳۶۶/۷/۱۸ از طریق سپاه پاسداران نی‌ریز به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. پس از طی دو ماه آموزش در پادگان ولی‌عصر (عج) آباده، به پادگان شهید دستغیب اهواز منتقل شد و مدت ۴۵ روز در آنجا بسر برد. بعدازآن به همراه دیگر هم‌رزمانش به منطقه غرب منتقل و در قرارگاهی در شهر باختران مستقر شدند. وی مدتی را به‌عنوان کمک آرپی‌جی زن و تک‌تیرانداز به کشور اسلامی‌مان خدمت کرد. سرانجام در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه حلبچه، براثر بمباران هواپیماهای دشمن بعثی (با بمب‌های خوشه‌ای و شیمیایی) در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۲ قامت رعنایش به خون نشست و شهد شیرین شهادت گوارای وجودش شد. پیکر پاک و مطهر وی ضمن انتقال به زادگاهش در روستای چاه علی از دهستان هرگان از توابع شهرستان نی‌ریز به خاک سپرده شد. یکی از هم‌سنگران شهید در خاطره‌ای از ایشان می‌گوید: اولین شبی که در باختران خوابیدیم، فردای آن روز شهید تیرانداز با چهره‌ای شاد و خندان در جمع بچه‌ها، خطاب به آن‌ها گفت: شب گذشته خواب دیدم که شهید شده‌ام و با تشریح جزئیات آن خواب، تأکید داشت که حتماً شهید می‌شود. پیرو صحبت‌هایش گفت: ان‌شاءالله بعدازایشنکه به‌سلامت به خانه‌هایتان برگشتید گفته‌های من خاطره‌ای به‌یادماندنی برای شما خواهد بود. البته آن خواب و تعریف ایشان، برای ما یک خاطره به‌یادماندنی شده است.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: