دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

هر جا که بوی حسین (ع) را می‌داد و مشامش به عشق او در آن وادی معطر می‌گشت، بدان سو پر می‌کشید و خود را فدای ولایت و عاشق شهادت می‌دانست. محمدجعفر، ۱۳۴۸/۱۱/۲ در نی‌ریز، میان خانواده‌ای مذهبی و اهل مسجد و دوستدار ولایت، به دنیا آمد. هفت‌ساله بود که آموختن را در دبستان حضرت سجاد (ع) آغاز کرد. دوره راهنمایی را در مدرسه شهید مفتح ادامه داد و متوسطه را در هنرستان شهید باهنر به پایان برد. سال سوم هنرستان بود که در پی اطاعت از فرمان امام و مقتدای خود، عازم جبهه شد.
محمدجعفر، در چهره امام خمینی (ره) مولایش امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌دید و جاذبه او تمام وجودش را فراگرفته بود. می‌گفت: خمینی (ره) فرزند علی (ع) است و ولایت او، ولایت علی (ع). این بود که آن رزمنده عاشق و ایثارگر را واداشته بود تا پروانه‌وار گرد وجود حضرت روح‌الله بگردد و خود را به شعله ولایتی او بزند و خاطرات سوختگان در ره عشق او و شیفتگانش را در زمان حیات و بعد از شهادتش زنده کند. آنگاه‌که آتش انقلاب اسلامی با رهبری خمینی کبیر بر دودمان ستم‌خیز پهلوی و طاغوت و طاغوتیان افتاد،‌ محمدجعفر نیز در کنار ستم‌ستیزان به مبارزه پرداخت تا شعله‌های آن آتش را در سوزاندن ریشه‌های ستم، شعله‌ورتر کند. درراه پیروزی نهضت اسلامی سرسختانه مبارزه می‌کرد و بعد از پیروزی نیز وقتی شرارت دشمن‌فریب خورده بعثی را در مبارزه با انقلاب دید،‌ به‌فرمان امام و برای دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی عازم جبهه شد. زمانی که به جبهه اعزام می‌شد برادرش از وی خواست تا پایان امتحانات صبر کند و رفتن به جبهه را به بعد از امتحانات موکول نماید؛ اما او راضی نشد و عاشقانه برای عزیمت به جبهه اصرار ورزید و رفت.

چون عطر گلاب ناب می‌رفت              بی‌واهمه با شتاب می‌رفت
در حسرت جرعه‌ای شهادت              تا چشمه آفتاب می‌رفت

محمدجعفر، در مدت کوتاهی که در جبهه بود، رشادت‌ها و ازخودگذشتگی‌های فراوانی از خود نشان داد و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۳/۴ در منطقه شلمچه در هنگام تک دشمن، عاشقانه و با شتاب به‌سوی چشمه آفتاب پرواز کرد و به لقاءالله دست‌یافت. پیکر پاک و مطهرش پس از ۱۱ سال مفقود بودن به زادگاهش بازگشت و در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپرده شد.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: