شهدا سال 60 -زندگینامه شهید حسین امینی: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

عرصه زمین خاکی در مقابل همت و جوانمردی شهیدان، عرصه تنگی است؛ زیرا آنان بر کرانه ازلی و ابدی هستی نشسته و دل در گرو معشوق نهاده بودند. از هر آنچه که رنگ تعلق می‌‌پذیرد بریده و عاشقانه در انتظار پرواز به سوی او به سر می‌بردند. جنگ تحمیلی بهانه‌ای بود برای گشوده شدن درهای سعادت و حرکت کاروانیان نور از خاک به افلاک.

حسین یکی از همان قبیله بودکه سال۱۳۴۰ در خانواده‌ای متدین و زحمتکش در روستای طشک به دنیا آمد. مشکلات زندگی اورا از کودکی با درد و رنج مردم روستا آشنا کرد. گذشت روزها یکی پس از دیگری، اورا برای کسب علم آماده نمود و دبستان حکمت روستا، پذیرای وجودش شد و پنج سال ابتدایی را با او اُنس فراوان گرفت. برای ادامه تحصیل از روستا به بخش آباده طشک مهاجرت کرد و تا دوم راهنمایی را با تحمل سختیهای زیاد ادامه داد. سپس ترک تحصیل نموده و به کار بنّائی روی آورد. غیرت و مردانگی او باعث می‌شد که هیچ زمانی بیکار نباشد و در تأمین معاش خانواده، دوش به دوش آنها و بسیار سخت، تلاش کند. خلوص نیت‌اش در انجام کارها و عدم واگذاری کاریهای شخصی‌اش به دیگران، اورا از سایرین متمایز می‌ساخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت مقدس سربازی رفت و دوران سربازی را در جبهه‌ها گذراند. در جزیره مینو بود که دشمن زخم برتنش زد ولی از پای نیفتاد. لباس سربازی را از تن درآورده و در روستا ـ مدت یک ماه ـ مشغول فعالیت شد. او که طعم زندگی در دانشگاه جبهه را چشیده بود، توان ماندن نداشت؛ این بار لباس بسیج را برتن کرده و با شور و شوق فراوان عازم جبهه شد. ۲/۱/۱۳۶۰ در جبهه شوش، در حالی‌که مردم ایران به استقبال سال نو رفته بودند، ترکش تیر و خمپاره بر بدن زخم دیده‌اش نشست و زخمی کاری بر او وارد کرد. فریاد یا مهدی(عج ) را سر ‌داد و دست در دست فرشتگان نهاد و بسوی بارگاه دوست رهسپار شد. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای طشک به خاک سپردند.

روحش شاد و نامش جاودان