دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آنان که آواز عشق می‌سرودند و لبهایشان متبرک به نام معشوق بود، در وادی ایثار جز رخ او ندیدند و جز بر در آستانش حلقه وصل نکوفتند و چه زیبا به بارگاهش راه یافتند و برخوان نعمت‌اش نشستند.

خلیل پاک‌نیت فرزند محمد علی، در بیستم اسفندماه سال ۱۳۲۴ در یکی از خانه‌های گلین روستای دهچاه از توابع شهرستان نی‌ریز متولد شد. خانواده متدین و مسلمان پاک‌نیت، جان و دلش را با معارف انسان‌ساز اسلام و محبت اهل‌بیت(ع) آشنا نمودند و همچون گلی در بستان زندگی، پرورش دادند. در پی کسب دانش راهی دبستان عسجدی روستای دهچاه شد و کلاس ششم ابتدائی را با شرکت در امتحانات متفرقه روستای مشکان به پایان رسانید. از برپادارندگان نماز بود و اهل تقوی، به ائمه معصومین(ع) عشق می‌ورزید و معتقد بود که در سایه ولایت‌فقیه به عزّت و شرافت انسانی می‌توان دست یافت. سیرت نیکو و اخلاق زیبا، دوستان و آشنایان را مجذوب وی ساخته بود. فرصتها را غنیمت شمرده و اوقات فراغت خود را صرف مطالعه کتب دینی و مذهبی می‌کرد. در ۱۸ سالگی بود که برای انتخاب شغل مناسب، وارد آموزشگاه گروهبانی مرکز پیاده شیراز نیروی زمینی ارتش شد. در سال ۱۳۴۷ فارغ التحصیل و برای پاک کردن میدانهای مین، به غرب کشور اعزام شد. دو سال را در آنجا سپری کرد و مجدداً به مرکز زرهی شیراز بازگشت و دوره هدایت تانک را در آن مرکز طی نمود. سپس به لشکر ۹۲ زرهی اهواز منتقل گردید. هنگام خدمت در اهواز، تا کلاس سوم دبیرستان بصورت شبانه ادامه تحصیل داد، سپس به مرکز آموزش اهواز منتقل و موفق به کسب دیپلم در شهر اهواز شد. در سال ۱۳۵۷ به آموزشگاه ضربت مرکز پیاده شیراز منتقل و بعد از مدتی برای انجام مأموریت جنگی عازم سومار شد. سپس به شیراز مراجعت و مجدداً از طرف مرکز پیاده به لشکر ۷۷ پیروز خراسان اعزام و در جاده ماهشهر ـ آبادان به خدمت گمارده شد. در حمله میمک به همراه لشکر ۲۱ حمزه در فتح میمک شرکت و مأموریت خود را به خوبی به پایان رسانید. سپس در گردان ۳۶ لشکر ۷۷ پیروز خراسان با بروز شایستگیهای علمی و اخلاقی، و محبوبیت فراوان در میان همرزمان نظامی‌اش، با خواست مسئولین گردان، سرپرستی انجمن اسلامی گردان را عهده‌دار شد. در مدت مسئولیتش با دایر کردن نمایشگاههای فرهنگی به تهیه و توزیع کتب دینی و مذهبی پرداخته و فعالیتهای فراوانی در این زمینه انجام داد. همه لحظه‌های زندگی وی در کسب علم و ارتقاء سطح دانش و تقویت اخلاق خود و دوستانش گذشته و برای دفاع از اسلام و میهن اسلامی تلاش و کوشش فراوانی کرد. سرانجام در تاریخ ۱/۱۲/۱۳۶۰ در منطقه تنگ‌چزابه که دشمن حملات سنگینی را در آن منطقه انجام داده بود، هنگام جمع آوری پیکر مطهر شهدا و مجروحین، تیر مستقیم دشمن بر سجدگاهش نشست و برای آخرین بار او را بر آن داشت که با پیشانی به خون رنگین‌اش به ملاقات دوست رود. پیکر پاکش در گلزار شهدای شهرستان نی‌ریز به خاک سپرده شده است.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: