دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

شهیدان، در پرتو نور قرآن راه را از چاه بازیافته بودند و همچون علمداران راه انبیاء (ع) رسالت احیاء قسط و عدالت را در جهان بلازده کنونی بر دوش می‌کشیدند. جعفر راهوار از تبار عالمان عامل بود که در سال ۱۳۴۴ در خانواده‌ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در کانون گرم خانواده سپری و برای آشنایی با آداب دینی و اجتماعی ـ از زمانی که راه رفتن را آموخته بودـ همراه پدر و مادر به مسجد می‌رفت و در مراسم مذهبی شرکت می‌کرد. شش‌سالگی راهی مدرسه ابتدایی بختگان شد و دوره راهنمایی را در مدرسه ولی‌عصر (عج) به پایان برد. دوره متوسطه را تا سوم نظری در دبیرستان شهید بهشتی با موفقیت طی کرد. باپشتکار و همت فوق‌العاده، برای تأمین بخشی از مایحتاج دوران تحصیلی، تابستان‌ها را به کار بنایی می‌پرداخت. با شنیدن فریاد آزادی‌خواهی مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی (ره) همچون قطره‌ای در رود خروشان انقلاب اسلامی جاری شد. برای پیشبرد اهداف انقلاب سر از پا نمی‌شناخت و با تهیه و تکثیر نوار سخنان و اعلامیه‌های امام (ره) در مبارزه با رژیم منحوس پهلوی همراه و همگام با دوستان انقلاب بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در میان نیروهای مردمی به عضویت کمیته‌های انقلاب اسلامی درآمد و به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت. بیشتر نیروی خود را برای جذب نیروهای حزب‌الله به مسیر انقلاب صرف می‌نمود. همواره سخنش این بود: این جوان‌هایی که هنوز اندر خم یک کوچه هستند، باید آن‌ها را به راه راست هدایت کرد. با تشکیل پایگاه‌های نیروی مقاومت بسیج، در پایگاه مقاومت مسجد جامع امام خمینی (ره) عضو و به پاسداری از حریم شهر مشغول شد و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزید. در کنار فعالیت‌های تبلیغی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب، تصمیم گرفت تا سطح آگاهی خود را نیز بالا ببرد. به این نتیجه رسیده بود که برای خدمت بهتر به انقلاب باید بافرهنگ انقلاب اسلامی آشنا شد و آن را بین مردم، به‌خصوص جوانان، گسترش داد. با این هدف در مدرسه علمیه امام صادق (ع) ثبت‌نام کرد تا با آموزش اصول و مبانی مقدس اسلام گامی مستدام‌تر و مستحکم‌تر در مسیر انقلاب بردارد. ورود به دایره محصلان علوم دینی، بینش و معرفت او را افزایش داد و با امام خود بیعت نمود تا جان در بدن دارد، دست از حمایت انقلاب و امام برندارد. زمانی که منافقین کوردل با دولت و امت حزب‌الله اعلام جنگ مسلحانه کردند؛ شهید راهوار یکی از مدافعین انقلاب اسلامی بود که از دادگاه‌های انقلاب با تمام وجود حمایت می‌کرد. استدلال و سخنش این بود: چون منافقین باخدا، اسلام و قرآن اعلام جنگ کرده‌اند، باید دادگاه‌های انقلاب با قاطعیت در مقابل آن‌ها عمل کنند. او می‌گفت: منافقین از همان گروه مردمان محارب باخدا و رسول‌الله هستند و نگران بود که چرا جوانان، فریب منافقین را می‌خورند و خود را برای رسیدن به مطامع گروهی و افراد ضد اسلام به کشتن و هلاکت می‌دهند؟ چرا نیروهای خود را در جبهه‌های جنگ، این میدان‌های خون و شرف، ایثار و شهادت به کار نمی‌اندازند؟ برای اینکه به گفتار نیکوی خویش عمل کرده باشد، با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، چند بار قصد عزیمت به جبهه‌های نبرد را نمود. سپس موفق شد برای اولین بار در تاریخ ۱۳۶۱/۴/۱ به‌سوی میعادگاه عاشقان الله جهت گشودن راه کربلای حسینی و قدس عزیز، خود را به جبهه نبرد برساند. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۴/۲۷ در منطقه عملیاتی کوشک، یزیدیان زمان با اسب‌های آهنین بر پیکر او تاختند و جسم پاکش را همچون جسم مولایش حسین (ع) که در زیر سم ستوران پاره‌پاره شده بود، بندبند از هم گسستند. پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای نی‌ریز در کنار شهدای دیگر دفن گردیده است.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: