دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

به برادرمان رضا خلیلی که آموزش ارتش بیست میلیونی را در خون آغازگر شد.



ریشه در خون دارد این پیکار

مرد می‌خواهد کشد این کوه را بردوش

مرد می‌خواهد کشد بردوش این بار رسالت را

آی انسانها که غمگینید

خون می‌خواهد این هنگامه پر رنج

چه عاشق گونه می‌سوزند این پروانه‌های ما

بگرد شعله شمع وجود امت اسلام

بیا بنگر سراسر خون گرفته است خاک ایران را

از آنجا، از مرز عراق آن پهنه حماسه مردان عشق آموز

و تا اینجا رضا این خفته در خون

چه ابری دارد این پهنای پرعصیان

که هر روز و شبش باران خون دارد

چه غمگین می‌سراید این سرود جاودان باران

که باید سرخی لاله زخون عاشقان باشد

چسان بارید بر این خاک، آزادی

چه آبی داده‌اند از خون

به این نخل کهنسال تشیع

عاشقان رؤیت الله

تفکر کن تو در امواج خونین شهیدانی که چون

پروانه می‌سوزند و می‌سازند انسان را

ببین،

من دیدمش دیروز

خدایا دیدمش دیروز

رضا را دیدمش دیروز

که احرام سپیدی بر تنش کردند

و مهری هم به پیشانی

که یعنی خون این عاشق

پیوند دارد با شهیدان حسین، آن عاشقان راه آزادی

به حج می‌رفت

به دیدار خدا می‌رفت

من دیدم عصایی دست او دادند

و بر او جامه پوشیدند

از احرام

با رنگ سفیدی تند

بدیدار خدا می‌رفت

۲۱/۱/۱۳۵۹

روز دفن شهید رضا خلیلی
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: