دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آنقدر از اشک خود سوزم بسی پروانه‌ها

تا بدست آرم در این غوغای بد مستان نوا

شاهد هر شام من تنهائیم هست ای دریغ

قسمت ما نیست بیمار بودن از جفا

سوختم بی تو چه سازم با چنین اقبال پست

نادمم بر زنده بودن رحم کن بر حال ما

عمر را من خسته طی کردم به امید تو دوست

وه چه سازم بی تو اکنون اندر این مردابها

سیر جان چون می‌کنی یک لحظه اندیش ای دریغ

قصه دیدار گفتن بهر هجران خورده‌ها

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: