نوشتهها
شهدا سال ۶۲ -وصیتنامه شهید خلیل شاهمرادی
بسمالله الرحمن الرحیم
ماشاءالله کان و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
آنچه خدا خواست شد و نیست جنبشی و نه نیرویی مگر بهوسیله خدای والای بس بزرگ. خدای را شکر؛ خدای کریم و بزرگ، رئوف و مهربان، سلیم، حلیم، نور و قدوس که اینهمه منت بر بندگانش گذاشته تا جایی که او را خلیفه روی زمین قرار داده است. آیا جا دارد که بااینهمه نعمتها که ما قادر به شکر گذاری هیچکدام آن نیستیم، نعمتهایی که در این دنیا و آخرت برای بندگانش قرار داده و حق و باطل برای ملت گذاشته و انسان آزاد در مقابل راهها برای هرکدام رهبرهایی قرار داده تا توای انسان به خود آیی و کدامین را انتخاب نمایی؟ حال برادر، جاده تقوا واضح و روشن است و پوینده آن سود فراوان خواهد برد و امانتدارش، خدا، حافظ آن خواهد بود. رستگاری ما، پیروزی ما بر این است که تزکیه نفس کنیم و نفس اماره را به نفس مطمئنه تبدیل نماییم، اخلاص را سرلوحه کار قرار داده، وارد دانشگاهی شویم که هیچکس و قدرتی در مقابل نفسی که تزکیه شده باشد تابوتوان ایستادن را ندارد. مادامیکه ایمان بر قلبها هست پیروزیم. برای رسیدن به تقوی، از خداوند یاری جوئید برای یافتن حق پاداش بر خداوند، از تقوی کمک بگیریم، پرهیزگاری امروز سپر بلاهاست، سپری که تا حال تمامی قدرتهای شیطانی را درهمشکسته و سالها از زمان عاشورای حسین (ع) مظلوم کربلا میگذرد و آن آتش شعلهای که بر دلهای مؤمنین برافروخته خاموش نشده و اسلام زنده شده و همیشه فاتح، پیروز و سربلند است. اسلام قدرتی است فوق همه قدرتها، کسی درک تصورش را ندارد و تحملش برای شرق و غرب سخت است. تقوی سپری است که کهنه و پوسیده نمیشود، نمیمیرد، همیشه زنده و جاوید است، تقوی است که شهید میپروراند، انسان میسازد. تقوی است که انسان را از غرور و خودپسندی و هواهای نفسانی و آرزوهای طولانی نجات میدهد و او را به یاد الله میاندازد و نفوس الهیه را جایگزین نفوس شیطانی میکند و فردا راه رسیدن به بهشت خداوند است. در قرآن میفرماید: (قلیل من عبادی الشکور) اندکی از بندگان من سپاسگزارند، علی (ع) که درود خدا بر او باد میفرماید: گوش جان خویش را برای شنیدن ندای تقوا بازکنید و با جدیت برای به دست آوردن آن تلاش نمایید و با پرهیزگاری خواب خویش را تبدیل به بیداری کنید و روز را با آن طی نمایید، قلوب خود را از آن مالامال سازید و با آن خود را از گناهان شستشو دهید، بیماریهای جان را با آن مداوا و خویش را با آن آماده سفر به جهان دیگر برگردانید و بهسوی او بشتابید، خداوند انشاءالله توفیق عنایت فرماید و ما را به حال خود وامگذارد تا بتوانیم توصیه به وارستگی و تقوا را چراغ راه خویش قرار داده و در پیشگاه خدا شرمنده نباشیم. خدایا! تو را به آبروی اباعبدالله الحسین (ع) قسم میدهم ما را در دنیا و آخرت آبرومند گردان. اینجا جای عمل است نه حساب و فردا جای حساب است نه عمل، انسان یا باید فرزند دنیا شود یا فرزند آخرت، فرزند هرکدام شدی در فردای قیامت با مادر خویش ملحق خواهی شد. انسان باید بمیرد، اما چهبهتر که خود انتخابگر مرگ خویش باشد، مرگی را بپذیرد که برای او زینت باشد. مرگ زیبا، هر مرگی را نمیتوان گفت زیباست. مرگ زیبا، زینت است، همچنان که گردنبند برای زن زینت است، مرگ زیبا هم زینت است برای مرد. چه خوب است جای پایی برای آخرت داشته باشیم. این دنیا هر چه باشد میگذرد.
چرا انسان خیر نرساند؟ چرا کمک نکند؟ چرا انسان خود را دوستدار محمد و آل محمد (ص) قرار ندهد؟ چرا تسلیم نباشد در برابر خدا؟ چرا انسان خود را در ولایتفقیه ذوب نکند؟ چرا انسان نظارهگر اعمال خویش نباشد؟ چرا انسان خود را در جبهههای حق علیه باطل حاضر نبیند؟ چرا با شرکت در نبردها، جنگ نکند و از حق و اسلام دفاع نکند؟ چرا انسان خود را در برابر اینهمه نعمت، شکرگزار و در برابر این خونهای پاک که برای زنده شدن اسلام و قوانین اسلام از سیدالشهدا، اباعبدالله الحسین (ع) گرفته تا شهدای این قرن حاضر، ریخته شده تا من و تو در آسایش و در زیر بیرق اسلام زندگی کنیم، خود را مسئول نمیدانیم و چرا... با همه این چراها، چه فرزند دنیا شوی چه فرزند آخرت، دستآخر باید بار سفر را بست و رفت. چه خوب انسان با دشمنان اسلام و قرآن بجنگد و سرانجام در این راه مرگ زیبا را بپذیرد، رستگاری خویش را شهادت درراه خدا بداند، این منتهای آرزوی من است. امیدوارم خدا انشاءالله بنده ضعیف خود را مورد لطف و مغفرت خویش قرار دهد. بهحق محمد و آل محمد (ص) و سیدالشهدا (ع) مرگ سرخ (شهادت) را نصیبم گرداند، زیرا در این مدت عمرم نتوانستم خدمتی برای اسلام بکنم بلکه با دادن جان ناقابل خود که چیزی غیرازاین نداشتم برای اسلام فدا کنم خدمتی برای اسلام بکنم. خدمتی ناچیز و دین خود را نسبت به خون سیدالشهدا (ع) و شهیدان انقلاب اسلامی ادا نمایم، خدا انشاءالله قبول بفرماید.
اما مادر عزیزم، از شرمساری در برابرت که نتوانستم آن حق مادری که تو بر گردن من داشتی ادا نمایم، چه بگویم تنها این را میگویم که مادرم ادامهدهنده راه فاطمه (س) باش و خدای را شکر کن اگر در این مدت حیاتت فرزندانی تربیتکردهای آنها را خوار و ذلیل در برابر ابرقدرتها نیافتی، آنها قوی و محکم ایستاده در برابر شیطان بزرگ و گوشبهفرمان امام بزرگوار خود هستند و در این راه هم مرگ سرخ را پذیرفتهاند، تو هم مانند فاطمه (س) باش، زینب گونه باش، برای داغ فرزندی گریه نکن، اگر خواستی گریه کنی برای امام حسین (ع) و فاطمه زهرا (س) گریه کن. تو همچنان قوی باش تا دشمنان بدانند موقع خدا را، پیامبر را، ائمه (علیهالسلام) را، حسین (ع) را داریم؛ هیچ باک نداریم و پیروز هستیم.
اما پدر جان، من در طول زندگی برای تو فرزند خوبی نبودم، از شما معذرت میخواهم و خاضعانه از شما تقاضا دارم مرا حلال کنید و عفو دهید. پدر جان، خود را محکم و استوار در برابر ابر جنایتکاران شرق و غرب بدان، مانند هزاران پدر شهید دیگر و برای شهادت خدمتگزار کوچک خود گریه مکن، اگر خواستی گریه کنی، برای مظلومیت حسین (ع) اشک بریز، حسین (ع) را با اهل خانواده در صحرای کربلا چه کردند؟ مگر ما از آنها عزیزتریم، مصیبت حسین (ع) برای اهل آسمان و زمین خیلی بزرگ است زیرا هر چه داریم در پرتو خون حسین (ع) داریم او زینتبخش تمامی قوانین اسلام است.
برادران و خواهران عزیزم:
مرا ببخشید و حلال کنید، امام را دعا کنید زیرا هر که از خمینی اطاعت کند در حقیقت خدا را اطاعت کرده هر که نافرمانی کند امام را، در حقیقت خدا را نافرمانی کرده است. هر که امام را دوستدار باشد، خدا را دوست داشته و هر که از روحالله تنفر داشته باشد، از خدا تنفر کرده و این نایب بهحق حضرت مهدی (عج) است. امیدواریم که انشاءالله تا ظهور حضرت مهدی (عج) حتی کنار حضرت حجت ایشان باقی بهمانند و قوانین اسلام را در سرتاسر جهان برقرار سازد. شکر خدای بزرگ را که این نعمت بزرگ را به ما ارزانی داشته. در پایان خواهش میکنم اگر جنازه مرا آوردند در شب جمعه در نزدیکیهای طلوع فجر اول به خاک بسپارند. در نماز شبتان برای رفتگان بهسوی خدا و من گناهکار هم دعا کنید. تا انشاءالله خدا مرا مورد بخشش قرار دهد و شب اول قبر، خدا بر من آسان تمام کند و فردای قیامت آبرومند و سرافراز باشم. در تشییعجنازه، کسانی که مخالف ولایتفقیه و نظام جمهوری اسلامی و روحانیت در خط ولایتفقیه نیستند، شرکت نکنند. در تشییع شهدا، ائمه اطهار (ع) و حضرت مهدی (عج) حضور دارند.
"اللهم احبنی علی ما احببت علیه علی بن ابی طالب و امتنی علی مات علیه علی بن ابیطالب (ع) والسلام"
۱۳۶۲/۸/۱۴ ـ خلیل شاهمرادی
کلمات کلیدی
اطلاعات:
- مرجع: مهین مهرورزان (نیریز در جنگ)
- نویسنده/گردآورنده: غلامرضا شعبانپور
- نوع مدخل: نوشتار
- تاریخ ثبت:1391/12/3
عکسهای مرتبط :
نوشته های مرتبط :
- شهدا سال ۶۲ -زندگینامه شهید خلیل شاهمرادی
- شهدا سال ۶۲ -وصیتنامه شهید خلیل شاهمرادی
- شهید خلیل شاهمرادی
- زندگینامه جانباز علیرضا عابدی
بیشتر »