دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

غلامرضا، یاس سپیدی بود که ۱۳۴۵/۴/۱۰ در شهرستان نی‌ریز، میان خانواده‌ای متدین و زحمتکش شکوفا شد. با رویش خود گرمی و روشنایی را به کانون خانواده ارزانی داشت و گل‌های امید فراوانی در دل پدر پرتلاش و مادر مهربان خود کاشت. او تنها فرزند خانواده بود و یگانه دل‌خوشی پدر و مادر که همه آرزوها و آمالشان را در وجود وی می‌جستند. پدر برای تأمین معاش به شغل شریف کارگری مشغول بود و با زحمت و رنج فراوان آرامش و آسایش خانواده را فراهم می‌کرد. بروز ناگهانی واقعه‌ای دل‌خراش که براثر ریزش دیوار به وجود آمد، غلامرضا را از نعمت داشتن پدر محروم ساخت و تنها پشتیبان دلسوز خانواده را از آن‌ها گرفت. دست‌های سرد پدر، طعم تلخ یتیمی را به او چشاند و فضای زندگی را برای او سرد ساخت. با پشتیبانی مادر، دوره ابتدایی را در دبستان فرهنگ اسلامی نی‌ریز آغاز و پس از گذراندن آن، دوره راهنمایی را در مدرسه شهید مصطفی خمینی (فضل نی‌ریزی) شروع کرد و تا سال اول راهنمایی ادامه تحصیل داد. لکن بروز مشکلات عدیده باعث شد که میز و کتاب را رها کند و در بازار کار مشغول فعالیت شود. غلامرضا انسانی مظلوم، کم‌حرف، باوقار و آراسته به فضائل اخلاقی بود. به همین دلیل همه اقوام، دوستان و همسایه‌هایی که با او در تماس بودند، خیلی دوستش می‌داشتند. سختی‌ها و ناملایمات زندگی نتوانست مانع بروز جوانمردی و رشادت وی شود. با مشاهده شرارت دشمن در میدان‌های نبرد، تاب ماندن و نظاره را نداشت. در بسیج ثبت‌نام کرد و راهی جبهه شد. غلامرضا در مراحل مختلف عملیات والفجر ۸ شرکت کرد و به‌عنوان غواصی دلاور و توانمند ضربات مهلکی به دشمن وارد ساخت. درنهایت شامگاه ۱۳۶۴/۱۱/۲۷ در جاده فاو ـ ام‌القصر به همراه تنی چند از هم‌رزمان خود به محاصره دشمن افتاد و بعد از تحمل فشار زیادی، عاشقانه شهد شیرین شهادت را نوشید و به‌سوی آستان مقدس دوست پرواز کرد. جسم لاله‌گونش به مدت دوازده سال در میان شقایق‌های پرپر به میهمانی رفت و مادر داغدار و بیمارش را در غم فراق خود چشم‌انتظار گذاشت. سال ۱۳۷۶ بود که جویندگان نور نشانی از او یافتند و برای تسلی دل مادر به زادگاهش آوردند و در میان حزن و اندوه فراوان، در جوار امام‌زادگان و در گلزار شهدای نی‌ریز، کنار سایر هم‌رزمانش به خاک سپردند.
روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: