دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

رسیدن پاییز زمزمه کوچ پرستوهای مهاجر را سر می‌دهد و آنها آواز رفتن را باهم می‌سرایند. راستی چه کسی می‌داند که چه می‌گویند و از چه می‌خوانند. سیزدهمین روز از پاییز سال ۱۳۴۳ یادآور آمدن پرستوی مهاجری بود که این بار با تولد خود بهار را میان خانواده‌ای ساده، مذهبی و متدین در شهرستان نی‌ریز به ارمغان آورد. در عمر کوتاه و پربرکت خود، دوره ابتدایی را در دبستان فرهمندی و راهنمایی را در مدرسه ولی‌عصر(عج) و دوره متوسطه را در هنرستان فنی شهید باهنر نی‌ریز با موفقیت به پایان برد. در آزمون ورودی دانشگاهها شرکت کرد و به عنوان دانشجو تحصیلات عالیه را آغاز نمود. اورا که با نام زیبای «احمد» صدا می‌کردند، از کودکی به همراه پدر به مسجد می‌رفت و با اصول درخشان مذهب شیعه مأنوس می‌شد. اکثر اوقات در مراسم مذهبی و نماز جماعت مسجد جامع مهدی(عج) شرکت می‌کرد. دوره نوجوانی او همراه بود با اوج‌گیری نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) و او به عنوان سربازی کوچک، در حد توان همراه مردم در پیروزی این نهضت سهیم بود. با شروع جنگ تحمیلی برای اولین بار در سال ۱۳۶۱ داوطلبانه در دو نوبت، عازم میادین نبرد شد. برای سومین بار، سال ۱۳۶۴ به سوی جبهه رفت و به جمع دلاور مردان گردان کمیل پیوست. آمادگی لازم را برای شرکت در عملیات والفجر ۸ کسب کرد و در دو مرحله از این عملیات؛ یعنی عملیات شب ۲۱/۱۱/۱۳۶۴ و عملیات شب ۲۷/۱۱/۱۳۶۴ که در محور فاو ـ ام‌القصر، انجام شد شرکت داشت. مردانه با دشمن بعثی جنگید و در صبحگاه روز۲۷/۱۱/۱۳۶۴ در حالیکه همراه با دیگر همرزمان خود به محاصره نیروهای دشمن درآمده بودند، مظلومانه در نبردی نابرابر و تن به تن به فیض بزرگ شهادت نایل آمد. پیکر «احمد» پنج سال در میان شقایق‌های پرپر کربلای ایران میهمان بود تا اینکه جویندگان نور پس از ۵ سال ـ ۱۳۶۹ـ نشانی از او یافتند و به عنوان تحفه‌ای گرانبها به زادگاهش برگرداندند. جایگاهی را برای او در کنار سایر همرزمان شهیدش برگزیدند و در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپردند.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: