دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آنگاه که از گلستان لاله‌های سرخ ایران می‌گذری، بر گلبرگ خونرنگ آنها بنگر و ببین که درد عشق با عاشقان چه کرده است. بشنو از باد صبا، از سبقت آنها که در رسیدن به وصال محبوب چگونه از سروجان گذشتند. اسدالله از قبیله عاشقان دردمندی است که ۵/۳/۱۳۰۸ در روستای مشکان، میان خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. نبودن امکان تحصیل، او را از فراگیری سواد محروم ساخت و میز و صندلی مدرسه با کرامت انسانی وی آشنا نشد. از همان کودکی در انجام کارهای کشاورزی و دامپروری، چون بازوئی توانمند برای پدر و مادر و در فراز و نشیب زندگی همراه و همدرد آنان شد. اسدالله انسانی وارسته و فعال و سخت‌کوش در زندگی بود و اندیشه‌ای جز کسب حلال و انجام فرائض الهی در ذهن او جای نداشت. در دریای بی‌کران انقلاب اسلامی ذوب شد و با دیدن سبعیت دشمن فریب خورده در حمله به حدود و ثغور ایران اسلامی،‌ با تعصب و غیرت دینی و به منظور لبیک به فرمان امام و مقتدای خود، در تاریخ ۳۰ /۹/۱۳۶۲ با علاقه فراوان عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. عشق سرشار ایشان به جبهه و ایمان قوی او سبب شد که در چهار نوبت عازم میادین نبرد شود. شور و شوق فراوان به دفاع از حکومت اسلامی از وی یک بسیجی به تمام معنا ساخته و این عشق به خانواده وی نیز سرایت کرده بود. بطوری که فرزند گرامی‌شان نیز از ایثارگرانی است که سلاح پدر را به زمین نگذاشت و راهی جبهه شد. همسنگران وی، اسدالله را این‌گونه معرفی کرده‌اند: بسیار خوش اخلاق، خنده‌رو و دارای ایمان قوی بود و در چهار مرحله حضور در جبهه، به عنوان رزمنده‌ای دلاور در جمع کفرستیزان گردان کمیل با دشمن متجاوز می‌جنگید. سرانجام در عملیات والفجر ۸، در تاریخ ۲۱/۱۱/۱۳۶۴ ردای سرخ شهادت را به تن کرد و در کنار اروندرود، همراه با آواز موج‌های توفنده، علیه دشمن غرید و بعد از رزمی جانانه، محاسن را به خون سرخ پیشانی خضاب کرد و به آرزوی دیرینه خود که همانا لقاء دوست بود، رسید. پیکر مطهرش در گلزار شهدای مشکان به خاک سپرده شده است.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: