دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

بسم رب الشهداء و الصدیقین

آرزو داشتم در شب حجله به سعادت برسم

قسمتم این بود که در سنگر اسلام به شهادت برسم

با درود بر مهدی موعود(عج) و نائب بر حقش خمینی کبیر و ملت شهیدپرور خصوصاً مردم شهیدپرور روستای خواجه‌جمالی. این چند کلمه را می‌نویسم: امیدوارم که مورد پسند ملت شهید‌پرور قرار بگیرد. من شمشاد فرجی فرزند احمد‌قلی، در تاریخ ۱۳۴۱ به شماره شناسنامه ۲۵ در روستای خواجه‌جمالی، در خانواده‌ای مستضعف بدنیا آمدم و از کودکی پدر و مادر خود را از دست دادم و توسط خواهرانم بزرگ شدم. چون کسی را نداشتم، به غیر از دو برادر که آنها هم مثل خودم بودند، هیچ کدام از ما نتوانستیم درس بخوانیم. خلاصه در این زندگی پُر پیچ‌وخم، با سختی بزرگ شدم و دو سال خدمت سربازی را در تهران گذارندم. بعد از پایان خدمت، امام عزیز دستور داد که جوانان عزیز، شما باید ندای حسین(ع) را لبیک بگوئید. من هم ندای امام امت را لبیک گفته و به جبهه اعزام شدم تا بتوانم به رزمندگان غیور اسلام که قدم به قدم به کربلای حسینی نزدیک می‌شوند و پوزه صدام و صدامیان را به خاک و خون می‌کشند کمک کرده باشم. تصمیم گرفتم که به جبهه بروم و به آرزویی که داشتم برسم. من از ملت شهیدپرور روستای خواجه‌جمالی و دیگر روستائیان تقاضا دارم که امام را تنها نگذارند و جبهه‌ها را فراموش نکنند و مانع جبهه رفتن فرزندان خود نشوند. از خواهران و برادران عزیز تقاضامندم که مسجدها را خالی نگذارند و در مراسم دعا و عزاداری‌ها شرکت نمایند که همین دعاها هست که رزمندگان را قدم به قدم به کربلا نزدیکتر می‌کند. این را هم بدانید که دنیا هیچ ارزشی ندارد و ما همه، امانت خداوند هستیم و باید به سوی او بازگردیم. اگر چنانچه جنازه من به دست شما نرسید، هیچ ناراحت نباشید چون خواست خداوند بوده که من در این راه بروم و دیگر برنگردم. از خواهر عزیزم تقاضا دارم که مرا مورد بخشش قرار دهد چون برای من زحمت فراوانی کشیده است. تمام اقوام و خویشان را سلام برسانید. امیدوارم که آنها نیز مرا مورد بخشش قرار دهند. در این آخر عمر با شما برای بار آخر خداحافظی می‌کنم.

والسلام

شمشاد فرجی

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: