نوشتهها
شهدا سال ۶۵ -زندگینامه شهید عباسعلی محمدی
مگر میشود رفت؟ مگر میشود بیتفاوت گذشت از کوچه یاد پرستوهای مهاجر؟ آنجا که پر است از جوی خاطرههای بهیادماندنی. چگونه میشود نگاه نکرد و رفت؟ باید قصه آنها را با زبان سرود و با قلم به نگارش درآورد و بر صفحه دل ترسیم کرد. باید گفت هر آنچه را که در سینه است تا ماندنی شود و به یادگار بماند برای نسل آینده. تا بدانند و آگاه شوند که چهسان این انقلاب به دست آمد و چگونه پاسداری شد. آری! باید از آنان که ناموسمان را پاسدار بودند، به زیبایی یاد کنیم. از شهیدانی مانند عباسعلی محمدی که در اولین روز از خردادماه سال ۱۳۴۶ در شهرستان نیریز و میان خانوادهای مؤمن و متعهد، چشم بر دنیای خاکی ما گشود و با آرامی بزرگ شد و رشد کرد. عباسعلی، رسم ساده زیستنِ همراه با قناعت را از همان کودکی از حرکات و سکنات پدر و مادر مهربان خود فراگرفت. آموخت که چگونه به امور زراعت و کشاورزی بپردازد و نان حلال سفره خانواده را چهسان از عرق جبین تأمین نماید. یاد گرفت که حریم دیگران را محترم بشمارد و از تعدی به حقوق آنان چه در عرصه کار و زندگی و چه در عرصه مسئولیت و سازندگی، خودداری کند.
شهید محمدی با مهربانی و نیکویی در میان خانواده رفتار میکرد و در جمع اقوام و خویشان نیز با رفتار خوب، زبانزد همگان بود. همیشه صلهرحم را به نحو احسن بهجا میآورد. از رفتار وی پیدا بود که روح بزرگش نمیتواند، قالب خاکی تن را تحمل کند و تمایل داشت که جاودانه بماند و نامی شود.
برای رسیدن به هدف والای خود، لباس مقدس سربازی را به تن کرد و به جمع پاسداران وظیفه حافظ انقلاب اسلامی و کشور ایران پیوست. برای مبارزه با متجاوز، بهسوی جبهههای نبرد حق علیه باطل شتافت و با اخلاص کامل و شجاعت قابلتحسین به مقابله با آنان پرداخت. در مهاباد کردستان، ضدانقلاب فریبخورده داخلی به تحریک امریکای جنایتکار، با ناجوانمردی به وی تاخت و در یک درگیری شدید، در تاریخ ۱۳۶۵/۷/۲۸ تیرهای بر خواسته از کینه و نفاق را به قامت رعنای او نشاند. با ریختن قطرات سرخ خون عباسعلی، لالههای آزادی و حریت در لالهزار کردستان روئید و دشمن روسیاه دیگر تاب ماندن نیاورد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای نیریز به خاک سپردهشده است. از وی سه فرزند به یادگار مانده است. او وظیفه سنگین احترام به آنها و عزیز داشتن این یادگاران دلسوخته را به ما و نسلهای بعد واگذار کرد.
باشدکه فرزندان عزیز آن شهید و نسلهای بعد، راه پاک او را ادامه دهند.
روحش شاد و نامش جاودان
کلمات کلیدی
اطلاعات:
- مرجع: مهین مهرورزان (نیریز در جنگ)
- نویسنده/گردآورنده: غلامرضا شعبانپور
- نوع مدخل: نوشتار
- تاریخ ثبت:1391/12/3
عکسهای مرتبط :
نوشته های مرتبط :
- شهدا سال ۶۵ -زندگینامه شهید عباسعلی محمدی
- شهدا سال ۶۶ -زندگینامه شهید فیروز قره چاهی
- شهدا سال ۶۴ -زندگینامه شهید سید امید سیدموسوی
- شهدا سال ۶۲ -زندگینامه شهید حسن ملک
بیشتر »