دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

     عارف و دانشمند فارس در سده هشتم هجرى قمرى که بیشتر عمر خود را در رومِ آن زمان سپرى کرد. وى فرزند نورالدین ابوعبداللّه محمد و برادر ابوبکر عفیف الدین محمد و ابوالفضل صفى‏ الدین عبدالرحمن بود. سخاوى او را بزرگتر از سایر برادرانش دانسته است.
     با توجه به شرح حال وى در الضوء اللاّمع، مى‏ بایست در حدود ۷۶۳ ه . ق. در ایج ولادت یافته باشد. او در ایج نشو و نما یافت و تحصیلات مقدماتى را در همانجا گذراند.
     ابو سعید بیشتر به عرفان و علم کیمیا علاقه داشت، و بیشتر عمر خود را به سیر در آفاق سپرى کرد تا اینکه سرانجام در سرزمین روم استقرار یافت. به گفته سخاوى، پادشاه روم او را گرامى و بزرگ داشت و خانقاهى نیز براى او بنا نهاد.
     سید ابو سعید، پس از مدّتى که در روم اقامت گزید، از برادرش صفى ‏الدین خواست که یکى از فرزندانش را براى تلمذ نزد او گسیل دارد. صفى ‏الدین نیز نورالدین احمد را برگزید و او را به نزد برادرش فرستاد تا نزد او علم کیمیا بیاموزد.
     ابوسعید، پس از مدّتى، به زیارت خانه خدا مشرف شد و پس از انجام مراسم حج، دوباره به روم بازگشت. وى سرانجام قصد بازگشت به وطن کرد، امّا در مسیر بازگشت در سال ۸۴۳ ه . ق. در صالحیه دمشق درگذشت و در همانجا نیز به خاک سپرده شد.

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: