دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

 خداوندا تو دانایى و بینا                        سمیعى و بصیرى و توانا
همه ذرّات عالم، در سجودت              دو عالم، ریزه‏ خوار خوان جودت
به بزم آفرینش صبح تا شام              نهاده دست جودت سفره عام
نشسته بر سر این خوان یغما            چه مور از خاک و چه ماهى ز دریا
خداوندا تو جان بخش جهانى                خداوند زمین و آسمانى
به ذاتت کى برد پى فکر دانا              چه داند قطره ‏اى پهناى دریا
توسازى روز را از شب پدیدار                 گهر از خاره آرى و گل از خار
خرد حیران بود از کنه ذاتت                شمارى کس ندارد از صفاتت
دلم را از هدایت بخش نورى                 کزان نورم پدید آرد سرورى
دل سرگشته را کن رهنمایى             چراغ عقل را ده روشنایى
ز شمع عقل، روشن کن روانم             ز راه دل، هدایت ده به جانم
اگر سوزى، سزایم بیش از این است     وگر بخشى خداوندى چنین است
خداوندا به ذات بى‏ زوالت                       به جاه بى‏نیاز ذوالجلالت
به رحمت کز غضب پیشى گرفته          به جودت کز جهان بیشى گرفته
ز عشقت در دلم نورى درافکن             به رحمت در سرم شورى درافکن
رهى بنما کزان سوى تو پویم                به سر زان راه در کوى تو پویم
چو فردا، گرم سازى محشر از تاب        برون کش، کشتى دل را ز غرقاب
به دامانش رسان دست ولایم             که تا برهاند از این ماجرایم
گناهم را به سلطان رسل بخش           به ختم انبیاء و عقل کل بخش

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: