نامه‌ی پنجم (از نامه های شمس المعالی نیریزی): : دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

فهرست دانشنامه مشاهیر

نوشته‌ها

نامه‌ی پنجم (از نامه های شمس المعالی نیریزی)

ایضاً مرحوم شمس‌المعالی به یکی از اعیان نوشته:

فدایت شوم، این اوقات که آسمان بنای معاندت^(۱) و کجروی گذاشته و روزگار کمان گشاده به همین قدر راضی بودیم که گاه‌گاهی ادراک سعادت حضور سرکاری می‌کردیم و او را وقایه‌ی^(۲) ناملایمات و سپر حوادث می‌دانستیم و زخم‌های روزگار را از تشرف آستانه بوسی مرهم می‌جستیم

بی‌خبر زآنکه نقش بند قضا

در پس پرده نقش‌ها دارد

اینک لشکر نوبه^(۳) و عساکر^(۴) مرض بر حصار تن شبیخون آورده

هردم زمانه داغ غمم بر جگر نهد

داغی تمام ناشده داغ دگر نهد^(۵)

از همه بدتر که هیچ در بساط نداریم و مبلغی هم به قرض گذرانیده‌ایم. ابواب قرض مسدود و کلید تدبیر مفقود مگر توجه و مرحمت سرکار اسباب توسعه شود که دوای هر درد است و مرهم هر زخم الخ.

یادداشت‌های نامه‌ی پنجم:

۱- معاندت: عناد ورزیدن، ستیزه (معین)

۲- وقایه: سپر

۳- نوبه: تبی که بلا مقدمه عارض شود و دال بر حمله‌ی ناگهانی یک مرض باشد.

۴- عساکر: جِ عسکر : لشکر و سپاه

۵- هردم ..... : این بیت در روضه الشهداء آمده و بیت بعدِ از آن چنین است:

هر داغ کاورد قَدری رو به بهتری

آن داغ را گذارد و داغی بترنهد

کلمات کلیدی

مطلب قبلی:
نامه‌ی چهارم (از نامه های شمس المعالی نیریزی) مطلب بعدی:
نامه‌ی ششم (از نامه های شمس المعالی نیریزی)