دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

                                      بسم الله الرحمن الرحیم
 
به نام آنکه شیرین آفرین است                   برو از آفرینش آفرین است
به خوبان جایگاه خسروى داد                  بتان را عشوه‏ هاى معنوى داد
زمین تا آسمان مه تابه ماهى                    به یکتائى او دارد گواهى
ز مرغ خاک تا ماهى دریا                       به تسبیحش شب و روزند گویا
دوابخش درون مستمندان                        خطابخش نیاز دردمندان
تسلى بخش خاطرهاى رنجور                 رواج ‏آموز هر شیرین پرشور
بود از عشق او در ناله سیلاب                به خود پیچد ز عشقش ناف گرداب
همه ذرات کز بالا و پستند                    ز جام عشق آن معشوق مستند
شرارى کز درون سنگ پیداست              ز سوز عشق آن یار دل آراست
بتان را لب، پر از شهد و شکر کرد             نصیب عاشقان، خون جگر کرد
به گیسوى بتان، چندانکه خم داد             درون عاشقان را درد و غم داد
عذار دلبران را لاله گون کرد                      درون عاشقان را پر ز خون کرد
به خوبان داد گیسوى سیه فام                و ز آن فرمود صبح عاشقان شام
چو آتش روى خوبان را برافروخت             و ز آن آتش وجود عاشقان سوخت
به خوبان داد رخسار پریوش                    دل عشاق کرد از وى مشوّش
دل خوبان ز سختى کرد چون سنگ         دل عاشق چو دست مفلسان تنگ
لب لعل بتان را چون شکر کرد                   وزان لب عاشقان را خون جگر کرد
به روى گل کشید از ناز غازِه                       به بلبل داد شیدائى تازه
خرامیدن به سرو بوستان داد                  شکر را جا به لعل دلستان داد
  به مژگان بتان، پیکان کین داد               هدف، از چشم عشاق حزین داد
   به چشم دلبران بخشید مستى          عنان دادش به شغل مى‏پرستى
    یکى را خسته راه طلب کرد                یکى را لعل شیرین چون رطب کرد
     یکى را ناز بى‏اندازه فرمود                    یکى را داغ دیرین تازه فرمود
  یکى را ساخت، شیرین کار طنّاز            یکى را تلخکام از سوز و از ساز
     جهان آباد از تأثیر عشق است          مس عالم زر از اکسیر عشق است
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: