دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

در اولین روز از فروردین سال ۱۳۴۶  همراه با بهار طبیعت، در گلستان خانواده‌ای مذهبی و متدین غنچه عباس شکفته شد و رایحه دل‌انگیز وجودش همراه با عطر بهاری در فضای خانه و شهر پراکنده شد. در دامن پرمحبت مادر و سایه حمایت پدر به رشد و نمو پرداخت و همراه با فراگرفتن اصول زندگی،‌ قوای روحی و معنوی خود را نیز تعالی بخشید. در هفتمین بهار زندگی راهی دبستان نوبنیاد شد و با تلاش و کوشش مداوم دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان رسانید. دوره راهنمایی را در مدرسه بزرگی آغاز و به پایان برد. عباس، دوره متوسطه را نیز در دبیرستان آغاز کرد ولی به دلایلی تحصیل را رها کرده و همراه پدر به امور باغداری و مغازه‌داری مشغول شد. عباس از عاشقان امام خمینی (ره) بود و قلبش از محبت وی لبریز. برای حرکت در مسیر تعالی و انسانیت، همیشه به گفتار و پیام‌های امام و مقتدای خود گوش جان می‌سپرد و سعی می‌کرد به آن‌ها خوب عمل کند. در خانه و مدرسه الگوی خوبی برای اطرافیان خود بود و در سلام کردن از دیگران پیشی می‌گرفت. همراه با رفتار مؤدبانه‌ای که با پدر و مادر خود داشت احترام به آن‌ها را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کرد. در بجا آوردن واجبات کوشا بود، به‌گونه‌ای که نماز را با جماعت در مسجد به‌جا می‌آورد و خود نیز مؤذن مسجد بود. ۱۵ /۴ /۱۳۶۵ لباس مقدس سربازی را به تن کرد و پس از طی دوره آموزش نظامی به جمع دلیرمردان همیشه بیدار لشکر ۸۸ زرهی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست. عباس آرامش و تسکین روح خروشان خود را در مبارزه با دشمن متجاوز می‌دانست و برای رهایی از زندان تن راهی میدان‌ها نبرد شد. با رشادت و دلاوری در مقابل متجاوز ایستاد و تا آخرین مرحله تکامل روحی، یعنی شهادت در دانشگاه انسان‌سازی جبهه پیش رفت. در عملیات کربلای ۶  که در جبهه سومار، با رمز «یا فاطمه الزهرا (س)» توسط نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد، شرکت کرد. ۲۳ /۱۰ /۱۳۶۵  بعد از نبردی جانانه، مرغ‌دلش از قفس خاکی به‌سوی آسمان به پرواز درآمد و جسم مطهرش برای همیشه میهمان شقایق‌های پرپر ایران‌زمین شد. گذشت سال‌ها و تفحص جویندگان نور تاکنون نتوانسته نشانی از وی برای بازماندگانش بیابد.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: