دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

کجایند شورآفرینان عشق علمدار، مردان میدان عشق

۱۰/۱/۱۳۴۱ آنگاه که شبنم نقره فام بر روی گلبرگ شقایق‌ها چون مروارید می‌درخشید و قناریها بر روی شاخه‌های نرگس آواز شادمانی سرداده بودند، در کوچه پس کوچه‌های نی‌ریز غزل زندگی را سرود. نام زیبای «محمود» زیبنده وجود ماهش شد و دنیای کودکی را آغاز کرد. در دامن پاک مادر درس دینداری را فراگرفت و مردانگی و سخاوت را از پدر آموخت. برای فراگیری علوم روز راهی دبستان فرهنگ اسلامی نی‌ریز شد و دروه راهنمایی را در مدرسه‌آپادانا با موفقیت سپری کرد. سپس برای ادامه‌ تحصیل به شیراز مهاجرت کرد و دوره متوسطه را در دبیرستان ملاصدرا به پایان برد.

با اوج گیری نهضت اسلامی در تظاهرات و راهپیمائی‌ها حضوری سبز پیدا کرد و شاهد پیروزی انقلاب اسلامی شد. آنگاه برای حفاظت از دستآوردهای گرانسنگ انقلاب لباس سبز خدمت را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تن کرد. محمود همیشه چهره‌ای خندان داشت و به بزرگترها احترام می‌گذاشت و در کارهای منزل به خانواده کمک می‌کرد. در ماه مبارک رمضان تا نماز را به جا نمی‌آورد، افطار نمی‌کرد و هیچ زمانی از قرآن و نمازش غافل نمی‌شد. همیشه در نمازهایش چنین دعا می‌کرد:

خدایا به حق خون شهدا هر کس به جمهوری اسلامی خدمت می‌کند و از خون شهدا پاسداری می‌کند در هر لباسی که هست او را در پناه خودت حفظ کن، آنهایی هم که خیانت می‌کنند اگر قابل هدایتند هدایتشان کن وگرنه ریشه آنها را بسوزان.

با شروع جنگ تحمیلی برای دفاع از اسلام و میهن اسلامی، با سمت فرمانده گروهان، از طرف سپاه به جبهه اعزام شد. این در حالی بود که علاقه شدیدی به جبهه داشت و دوست داشت که در تمامی عملیات‌ها شرکت داشته باشد. برادرش عباس، هنگام فتح خرمشهر در عملیات بیت‌المقدس به شهادت رسیده بود و او مصمم بود تا راه او را ادامه دهد. سرانجام در تاریخ ۷/۲/۱۳۶۶ در منطقه آزاد شده در کربلای ۱۰، در کوههای اطراف شهر سلیمانیه عراق، در بمباران گردان کمیل توسط هواپیماهای دشمن بعثی، به درجه رفیع شهادت نائل شد. پیکر پاکش در شهرستان نی‌ریز تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: