دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

بسم‌الله الرحمن الرحیم

ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتاً بل احیاءٌ عند ربهم یرزقون.

گمان مبرید آن‌هایی که درراه خدا کشته می‌شوند، مرده‌اند؛ بلکه زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌خورند.

حمد و سپاس مخصوص خداوند تبارک‌وتعالی است که ما را از لخته خونی آفرید و ما را از نیستی، هستی داد. سپاس و درود به تمام پیامبران گرامی، از حضرت آدم (ع) تا خاتم انبیا (ص) و ائمه اطهار (ع)، مخصوصاً سرور شهیدان حسین‌ابن‌علی (ع) سرور آزادگان دنیا و جهانیان که درس آزادگی و ایثار به ما شیعیان آموخت. سلام و درود به مهدی موعود (عج) که در تمام عملیات فرماندهی را به عهده دارد. وصیتم به امت شهیدپرور جهان مخصوصاً ایران و بالأخص امت شهیدپرور ایران این است که زیر بار ننگ و ذلت تن ندهید. وصیتم به خانواده محترم شهدا، مفقودین و اسرا این است شما که چشم‌وچراغ این ملت هستید به احترام خون آن‌ها ادامه‌دهنده راهشان باشید، نگذارید منافقان رخنه کنند، وسوسه در ذهنتان بیندازند. وصیتم به پدر و مادرم، شما که عزیز و مهربان و رئوف بودید اما خدا از شما مهربان‌تر و رئوف‌تر می‌باشد، باید به‌سوی مبدأ اصلی که اوست شتافت و امروز که درخت اسلام احتیاج به خون دارد باید ما جوان‌ها خون ناقابلمان بریزیم و چراغی روشن کنیم و همانند شمع بسوزیم و دیگران از این روشنی استفاده کنند و از این روشنی به راه آیند و کورکورانه نچرخند و در این دنیای دوروزه که مثل مسافرت می‌باشد دل نبندید و به فکر آخرت که زندگی نوین و اصلی است بیندیشید. مادر رئوف و مهربانم که نیمه‌شب‌ها خواب عزیز را از چشمانت بیرون کردی و مرا شیر دادی. ناتوان بودم، نمی‌توانستم حتی مگسی را از خود دور کنم، مرا بزرگ کردی؛ امیدوارم مرا حلال کنی و مرا ببخشی. حال پدر جان، سعدی چنین فرموده:

درست است که نمک در دیده‌ها شیرین‌تر از خواب سحر گردد

جگرها خون شود تا یک پسر مثل پدر گردد

پدر در کودکی دست پسر گیرد

به امیدی که در پیری پسر دست پدر گیرد

اما افتخار کنید که اگر لیاقت پیدا کردم شهید شدم در این زندگی دوروزه نتوانستم کمک کنم اما آخرت که زندگی ابدی است با شمایم. اصلاً ناراحت نباشید؛ اما وصیتم به شما برادران کوچک و عزیزم، اگرچه من شمارا اذیت کرده‌ام، در برابر خدا شرمنده هستم و نمی‌دانم در آخرت چه جوابی دهم و من شمارا به خدای بزرگ سپردم. اصلاً گریه و زاری نکنید و مدرسه را ترک نکنید و تنها امیدی که من از شما دارم جای علی‌اصغرها را پرکنید. وصیتم به شما خواهران این است که هرگز نمازتان ترک نشود و دعا به امام و رزمندگان کنید و نگذارید پدر و مادر ناراحت شوند.
اما وصیتم به شما قوم‌وخویشان و عمویان و دائیان، من کوچک‌تر از آنم که به شما وصیت کنم اگرچه من در کارهایی شمارا ناراحت کرده‌ام و بی‌احترامی به شماها کرده‌ام و خداوند این بی‌احترامی‌ها و ناراحتی‌ها را در پرونده اعمالم ثبت کرده است؛ مرا ببخشید و هم از خدا بخواهید که خدا هم مرا در صف جهنمی‌ها قرار ندهد. از برادران عزیز و حزب‌اللهی که برای اسلام کوشش می‌کنند، می‌خواهم که در مراسم من شرکت کنند و خوب مراسم را برگزار کنید. با اتمام وصیت‌نامه از شما خداحافظی می‌کنم و شمارا به خدای بزرگ می‌سپارم.

والسلام

حسین یاراحمدی ۱۳۶۵/۹/۳

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: