دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

بسم الله الرحمن الرحیم

ما اصاب من مصیبه الا باذن الله، و من یؤمن بالله یهد قلبه.

هیچ مصیبتی و پیش آمدی نمی رسد جز اینکه بدستور خداست و آنکس که ایمان به خدا آرد خداوند قلبش را هدایت کند. ( سوره تغابن، آیه۱۱)

آری! دنیا دار فناست و آخرت دار بقا. مردم مسلمان و متعهد، هر چند وصیتی را که یک بنده گنه‌کار خدا با کلمات و جملاتی ناموزون می‌کند [می‌نویسد] ولی امید است که به بزرگواریتان برای رضای خدا از جان و دل پذیرای آن باشید.

همانطور که از ترجمه آیه فوق بر می‌آید، هیچ مصیبت و ناگواری (که البته برای ما مصیبت و ناگواری است بلکه برای بندگان مخلص خدا از عسل شیرین‌تر است) نمی‌رسد، مگر اینکه به اذن و اراده خداوند رحمن باشد. پس چه شده که ما در قبال هر رحمتی از مسیر حق سست و از خود بی‌تابی نشان می‌دهیم. اصلاً دنیا از دید انسان‌های هدایت یافته، همه‌اش رحمت اوست. اگر نوعی گرسنگی و شکست یا پیروزی و... برایشان رخ دهد، آنرا رحمت می‌دانند و آن رحمانیت حضرت حق است که باعث خلقت و برپایی دنیا گردیده و تمام صفات از قبیل، ستار، غفار، تواب، و... از رحمانیت اوست.

و ماتدری نفس ماذا تکسب غدا و ما تدری نفس بای ارض تموت ان الله علیم خبیر

هیچ کس نمی داند فردا چه بدست می آورد و هیچ کس نمی داند در چه سرزمینی می میرد، خداوند عالم و آگاه است.

از مفهوم آیه فوق بر می‌آید که ای مردم مرگ تنها در جبهه‌ها نیست و هیچکس جز خدای منان نمی‌داند که چه موقع و در کجا اجل او فرا می‌رسد. برای هر عاقلی هم روشن است که چه بسیار افرادی در سخت‌ترین شرایط جبهه، جان سالم بدر برده ولی در پشت جبهه با کوچکترین حادثه جان سپردند.

و لکل امه اجل فاذا جاء اجلهم لایستاخرون ساعه و لا یستقدمون( سوره اعراف، آیه ۳۴)

پس جهت یاری دین حق و استفاده از رحمانیت الله، جبهه‌های جنگ را گرم نگهدارید و رحمت خدا را فقط در ازدیاد و کسب مال و منال دنیا نبینید که چه بسا اینان برایتان عذابی بیش نباشد.

عسی ان تکرهوا شیئاً هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئاً هو شر لکم. ۱

برای اینکه مسئله فوق برایتان روشن شود مثالی می‌زنم:

راستی! همه می‌دانید که کودک چه علاقه‌ای به شیر مادر دارد. اما مادر پس ازگذشت مدتی به خاطر رشد و توان کودک خود سعی می‌کند که به طریقی (فلفل بر پستان بمالد یا پستان خود را سیاه کند تا کودک از آن دست بردارد) هم شیر را از او بگیرد و او را غذا خور بکند.

حال شما فکر نمی‌کنید در آن موقع کودک، بسیار بسیار ناراحت شده و آینده خوب خود را نمی‌داند. حال خدا برای اینکه ما را متوجه آینده خوبی (آخرت) کند برای ما مشقت‌هایی پیش خواهد آورد، ولی تا برداشت ما چه باشد.

در آخر از مادر و پدر بزرگوارم که براستی در زندگی صبر عجیبی داشتند و آنها را در مواقع بسیار ناراحت کرده‌ام، عذر خواهی می‌کنم. از آنها می‌خواهم که مرا ببخشند. براستی! خدا شاهد است که من دوست داشتم در مواقعی که پدرم در خانه به نماز ایستاده به او اقتدا کنم، چون در کارهایش او را پدری نمونه یافتم.

در ضمن از همه دوستان و برادرانی که بخاطر مسائلی از دستم ناراحت شده‌اند عذرخواهی و از آنها می‌خواهم که مرا ببخشند.

والسلام

علی اکبر محمد حسنی ۱۵/۱۱/۱۳۶۴

ساعت ۵/۱۰ شب

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: