دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

بسم‌الله الرحمن الرحیم

چه بنویسم، به نام خدای عظیم و قادر و متعال و به نام پیغمبرش محمد (ص) که ما از برکت وجودش مسلمان شدیم و اکنون در پیشگاه خداوند روسپیدیم. لکن ما با باری از گناه، امید بخشش و عطوفت پروردگار را داریم. سلام بر محمد (ص) و علی (ع) و فرزندانش. سلام بر مهدی (عج) و نائب برحقش، سلام بر انقلاب که به برکت خون هزاران شهید که شما آن را دادید [به ثمر نشست]. آری! چند کلمه کوتاه وصیت‌نامه است، نه چیز دیگر. از خدا می‌خواهم مرا ببخشاید، زیرا که در انجام‌وظیفه کوتاهی کردم و برخلاف دستور پدر و مادر رفتار نمودم؛ اما دستور دین واجب‌تر است از هر امری، دستور مجتهد اعلم و اعظم، واجب‌تر است از هر امری. در این هنگام که من می‌روم و خود را به خدا می‌سپارم، یک خواهش از ملت شهیدپرور دارم و آن حفظ اسلام است به هر طریق ممکن است. اگر این جمله را در نظر بگیرید، شامل همه‌چیز می‌شود. ای مردم، ماکسانی هستیم که در صدر اسلام خدمات شایانی به اسلام نمودیم. چرا حالا آن عزت و سربلندی را فدای هوای نفسانی بکنیم؟ چرا الآن که تنها کشور انجام دهنده دستورات اسلامیم، به وظیفه‌مان عمل نکنیم تا در آخرت در پیشگاه خداوند و پیغمبرش سرافکنده نباشیم. چرا باید خاک کشور اسلام را از هجوم دشمنان حفظ نکنیم. قبل از ایرانی بودن، یک مسلمانیم و باید از عقیده و شرف خود دفاع کنیم؛ و در ثانی ما ایرانی هستیم و سربلندی یک ایرانی اجازه نمی‌دهد که کشورش را که روزی پهناورترین کشور جهان بوده است، تجزیه کنند. آن‌هم به دست یک عده جنایتکار کافر. آری! ای ملت مسلمان ایران! نگذارید که عزت‌نفس و ایمان و ملیت شما پایمال خواسته‌های استکبار بشود. نگذارید نام بلند و عزیز اسلام که در حدود چند قرن به‌وسیله شما پابرجا مانده، به دست شما پایمال شود. نگذارید سرافرازی شما عزیزان مسلمان ایران، پایمال شود. به امید پیروزی رزمندگان و زیارت کربلا.

والسلام

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: