نوشتهها
اهداف رژیم عراق از شروع جنگ علیه ایران
اهدافی را که رژیم بعثی عراق در این تهاجم دنبال میکرد عبارت بودند از:
۱- لغو قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر.
۲- تجزیه ایران ( بخصوص جدا کردن استان خوزستان).
۳- براندازی نظام جمهوری اسلامی.
سردمداران عراق اوضاع داخلی ایران را کاملا" مهیا برای چنین هجومی ارزیابی کرده بودند. بدین معنی که با توجه به نوپا بودن انقلاب و عدم آمادگی ظاهری نیروهای نظامی، تنشها و اختلافات داخلی، مشکلات اقتصادی و پایین بودن میزان تولید ناخالص ملی، همگی موجب شد تا آنها با همکاری دشمن درجه یک انقلاب اسلامی یعنی آمریکا؛ اوضاع را برای یک حمله همه جانبه و دستیابی به اهداف سه گانه فوق مساعد ارزیابی کنند. طارق عزیز وزیر امور خارجه و معاون نخست وزیر عراق طی مقالهای در مجله الوطن، مورخ ۱۵ مه ۱۹۸۰ ( اردیبهشت سال ۱۳۵۹ ) اوضاع داخلی ایران را چنین ترسیم میکند:
علائم برجسته اوضاع ایرانکه در سایه این حکمفرمایان میگذرد، چنین است:
۱- تشتت نیروهای نظامی.
۲- تعدد مراکز تصمیمگیری و وجود اختلاف میان رهبران سیاسی و مذهبی که هر کدام از آنها به یکدیگر اتهاماتی نسبت میدهند .
۳- کشمکش میان اقلیتها و رهبرانحاکم و عدم توانایی حل مشکلات آنها.
۴- وجود هرج و مرج و ناامنی.
۵- توقف کارخانههای تولیدی، تزلزل اقتصادی، افزایش اشخاص بیکار و نبودن بسیاری از مواد غذایی در بازار .
۶- آشفتگی در روابط خود با کشورهای منطقه و جهان.
هر چند تحلیل فوق به ظاهر درست به نظر میآمد، لکن توانائیهای بالقوه و علیالخصوص توان اعتقادی، دینی و ملّی ایرانیان که ریشهای عمیق در حافظه تاریخی مردم ایران داشت، مورد توجه قرار نگرفته بود. قدرت بسیج عمومی توسط رهبران دینی که بارها در تاریخ ما تجربه شده بود و همچنین روحیه و منش بیگانه ستیزی ایرانیان در این تحلیل بحساب نیامده بود. علاوه بر آن توان دیگری که مورد توجه طارق عزیز نبود، وجود انبوه جوانان انقلابی، پرشور و انگیزهداری بود که به تبعیت از رهبری یگانه و دینی، دست به انقلابی اجتماعی و کبیر زده بودند و با تمام وجود از این انقلاب حفاظت میکردند. بر اساس این تحلیل ظاهری، رژیم جنگ افروز بعثی، حملهای گسترده و همه جانبه را تدارک دید و تقریبا" بدون مانع قابل توجهی در مرزها، قسمتهای زیادی از خاک استانهای خوزستان، ایلام ، کرمانشاه ، کردستان و آذربایجان غربی را در روزهای اول جنگ به اشغال خود درآورد، اما دیری نپائید که دشمن متجاوز زمینگیر شده و پس از گذشت یکسال با تحملّ خسارات بسیاری، مجبور به عقب نشینی گردید. آزاد سازی این اراضی و وادار کردن دشمن به عقب نشینی نیز چیزی نبود که به آسانی تحصیل شود. بلکه نتیجه خون شهیدان رادمرد، پارههای تن مجروحان و جانبازان دلاور، تحمل رنج اسارت توسط عزیزان آزاده و دشواریها و مشکلات بزرگ رزمندگان و خانوادههای رشید آنان بود. درست پس از یکسال از هجوم دشمن، نیروهای رزمنده و خصوصا" نیروهای مردمی در قالب سازمانهای گسترده رزمی متمرکز و سازماندهی شده، دشمن را وادار به عقبنشینی و در نهایت اقدام به آزادی اراضی اشغالی نمودند. مردم رشید، مسلمان، انقلابی و وطن دوست شهرستان نیریز نیز همراه با سایر هموطنان خود سهم بسزایی در این حرکت تاریخی و گسترده علیه متجاوزان بعثی داشتند. جوانان رشید و مسئولیت پذیر نیریزی و بخشهای آباده طشک، پشتکوه و مرکزی در اکثر عملیاتهای افتخار آفرین و همچنین پاسداری از خطوط مقدم پدافندی حضوری گسترده و چشمگیر داشتند.
کلمات کلیدی
اطلاعات:
- مرجع: مهین مهرورزان (نیریز در جنگ)
- نویسنده/گردآورنده: غلامرضا شعبانپور
- نوع مدخل: نوشتار
- تاریخ ثبت:1391/12/3
عکسهای مرتبط :
نوشته های مرتبط :
- اهداف رژیم عراق از شروع جنگ علیه ایران
- اهداف عملیات بیت المقدس
- شهدا سال ۶۷ -زندگینامه شهید ادهم توکل
- شهدا سال ۶۷ -زندگینامه شهید محمد پردلی
بیشتر »