دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

هفت روز است که عباس جوان هفت روزاست که این پاک سرشت از خدا بی خبرانش کـشتند چون علمدارحسین رهبر عشق نامراد از ستم فرقه دون هفت روز است مرادی شهید هفت روز است که مادر زار است پدرش نیست که بوسد رویش خواهرش شیون و افغان دارد دوستانش همه در آه و فــغان همه گویند مـرادی زجفا مادرش گوید بر قبـر پـسر رفتی و داغ بـدل گشتم من ای خوش آنروز که بودی به برم گفت محمود توکل این غـم شهدا زنده و جاویدانند گشت سقز ز ستم قتل گهش گرچــه از تــیر عــدو شـد پـرپــر عارض چون ماه خود کرده نهان با شهیدان شـده در بـاغ بهشت تن مجـروح به خون آغشتند سرجدا دسـت جدا شد عباس گشت عباس تنش غرقه بخون بسوی باغ جنـــان بال کشید از غم و داغ جوان بیـمار است زصفا شانه زند بر مویش روز وشب سر بگریبان دارد آمده موی کنان مویه کــنان نامراد از برما رفت خدا حجله عــیش نبستم مادر بر سر نــعش تو بنشستم من روشنی بخــش دل و چشم ترم نبود بهر شهیدان مــاتم شامل آیه ای از قــرآنند نعشش آمد به سوی زادگـهش گفت جـانــم بــــفــدای رهـــبــر
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: