نوشتهها
شهدا سال ۶۱ -وصیتنامه شهید ابراهیم کشاورز
بسم الله الرحمن الرحیم
ربنا اغفر لنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین.
پروردگارا! گناهان ما و زیاده رویهایمان را در کارهامان ببخشای و گامهایمان را استوار ساز و بر کافران پیروزمان گردان. (سوره آل عمران، آیه ۱۴۷)
ربنا علیک توکلنا و الیک انبنا و الیک المصیر، ربنا لاتجعلنا فتنه للذین کفروا و اغفر لنا ربنا انک انت العزیز الحکیم.
پروردگارا! بر تو توکل کردهایم و بسوی تو باز گشتیم و بازگشت بسوی تو است، خداوندا ما را دستخوش کافران قرار مده و ما را بیامرز همانا تو چیره و فرزانهای.
(سوره ممتحنه، آیه ۵)
خداوندا عازم هجرت شدهام. هجرت از دنیای پر تلاطم، بسوی آخرت پر محتوا، در مسیر تکامل بسویت. عاشقم! چه عاشقی، همان عاشقی که خدایش را دوست دارد و به پیامبرانش، امامانش و خلاصه، رهبرش عشق میورزد. بار پروردگارا خود میدانی که بغیر از تو به کسی وابستگی ندارم، چون تو هستی که محبت میکنی و هادی همه انسانهای زجر کشیده و جستجوگر. تو خود در کتابت قرآن گفتی: «کسانی که در راه خدا به جهاد برمیخیزند، آنها را هدایت میکنم.» حال این حقیر با خروارها گناه، ناله میکشد؛ رنج را تحمل میکند؛ در انتظار است تا ببیند اورا می پذیری یا نه؟ بار الها! اگر دشمنان موفق شدند که در نمازمان بکشند، افتخار میکنیم که مولایمان علی(ع) است. اگر دو دستمان را قطع کردند، رهرو سردار دلیر اسلام، حضرت ابو الفضلیم. اگر سرمان را از پیکر جدا کردند، رهبرمان حسین(ع) است و سر اورا نیز از پیکر جدا کردند. اگر در آتش بمب و خمپاره بسوزانند، پیرو خط امامیم که یاور او بهشتی عزیز را این چنین سوزاندند. از دوستدارانم تمنا دارم، بر تابوتم قرآنی گذاشته تا دشمنان اسلام بدانند که کتابمان قرآن است و سازش با دشمن را نهی کرده است. جلو آن پرچم سرخی به اهتزاز در آوردید، تا بدانند پرچمدار نهضتمان حسین(ع) است، که به ما درس داد: «مرگ با عظمت بهتر از زندگی با ذلت است.» عکس امام خمینی را جلو آن نصب کنید تا بدانند پیرو خط رهبری هستم که میگوید: «آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند.» یا اینکه مکتبی که شهادت دارد اسارت ندارد. شما ای خانواده شهدا، باید بدانید که مکتبی بالاتر از شهادت، معلمی برتر از حسین(ع) ، مدرسهای بهتر و مفیدتر از مدرسهای که رسول اکرم(ص) به نام اسلام بنیانگذارش است، وجود ندارد. امتیاز آن را خدا صادر کرده، چون دین اسلام از طرف خداوند نازل شده، مدرک تحصیلی را هم امام زمان(عج) در مقابل هر شهیدی میدهد، چه مدرکی بالاتر از این عزیزان. چه کسی بهتر از این. شما ای امت آزاده، عظمت این انقلاب را درک کنید و پرچم پر افتخار آنرا که در دست امام عزیزمان است، در سرتاسر گیتی به اهتزاز در آورید؛ تا خاری باشد به چشم دشمنان. ای پیروان راه شهیدان، خود را منزه کنید از طمع به دنیا. (اتقوا و اتقواالله) را پیشه خود سازید، چون شهیدان همیشه شاهد، از حسین(ع)، سرور شهیدان تا شهیدان کربلای ایران گواه اعمال شمایند. نکند خدای ناکرده با اعمال و رفتارتان دل امام عزیزمان را به رنج آورید. شما ای عاشقان مهدی(عج)، بدانید که بدون عشق به امام خمینی نمیتوانید عاشق و منتظر حضرت مهدی(عج) باشید. سخنی چند با خانوادهام: از اینکه نتوانستم هیچگاه مرحمی بر دردشان باشم. اشتباه از من بود چون آنها علاقه وافری به من داشتند و هیچگاه طاقت فراغ مرا نداشتند. من هم سعادت نداشتم که بالشان باشم. امیدوارم به خدا که مرا ببخشند. به آنها گفته بودم که می خواهم قدم در چه راهی بنهم، آنها هم نه نگفتند، ولی ناراحت بودند، نمیدانم! هنوز امید داشتند که من در این دنیا در جوارشان باشم. دامن پاک مادرم را که مرا در آن پرورانده بود، میگیرم و بر آن افتخار میکنم و از او التماس دعا دارم که برایم دعا کند، نه یک بار، بلکه تا ابد. امید به خدا داشته باشد، که همیشه تمام رزمندگان و جانبازان را سالم و پیروز نگهدارد و به امام عزیزمان موفقیت و طول عمر بدهد و این حقیر را هم در سایه مرحمتش قرار بدهد. عزیزان من، دوستان من، شما را به خدا در مشکلات و سختیها، شکایت و گله از اسلام، این دین جاودانه و پیروانش نداشته باشید. همیشه خدا را شاهد بگیرید و او را شکرگزار باشید، چون میدانید این درگه، درگه نومیدی نیست. هر جا که نشستید ساکت نباشید، به همان اندازه که آگاهی دارید برای اسلام تبلیغ کنید و نسبت به پیروانش خوش بین باشید.
پدر ومادر عزیزم، دوستانم، برای من گریه نکنید. اگر خواستید گریه کنید در راه خدا گریه کنید. چون این کوچکترین خدمتی است که در راه خدا میکنیم، که خون ناقابل خود را در راه خدا هدیه کنیم. برایم عزاداری نکنید، چون شهید عزاداری نمیخواهد بلکه پیرو میخواهد و تنها راه برای پیروی مستحکم بودن در دژ « لااله الاالله» میباشد، با دردست داشتن سلاح «الله اکبر».
خواهشی که از برادران یا خواهران خودم دارم این است که نام یکی از فرزندانتان را به یادگار از نام این حقیر بگذارید. او را درست تربیت کنید و بگوئید که من پیرو چه خطی بودم، هرچند که شهید همیشه زنده است. درپایان چند دعا میکنم و از همه شما التماس دعا دارم: خداوندا! همه ما را از متعلقات، به کمال انقطاع، برسان. خداوندا! مرگ مرا در شهادتم قرار بده. خداوندا! به مسلمانان اتحاد و به کافران ذلت و نومیدی عطا بفرما. خداوندا! به امام ما تا ظهور مهدی(عج) طول عمرعنایت بفرما. خداوندا! به پدر و مادر من و تمام خانواده شهدا صبر عطا بفرما.
والسلام علی من اتبع الهدی ـ حقیر ابراهیم کشاورز
جبهه کوشک -۱۳۶۱/۷/۱۵
کلمات کلیدی
اطلاعات:
- مرجع: مهین مهرورزان (نیریز در جنگ)
- نویسنده/گردآورنده: غلامرضا شعبانپور
- نوع مدخل: نوشتار
- تاریخ ثبت:1391/12/3
عکسهای مرتبط :
نوشته های مرتبط :
- شهدا سال ۶۱ -وصیتنامه شهید ابراهیم کشاورز
- شهدا سال ۶۱ -زندگینامه شهید ابراهیم کشاورز
- شهدا سال ۶۱ -زندگینامه شهید قاسم صالح
- شهدا سال ۶۱ -زندگینامه شهید حمید داوودی
بیشتر »