دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

همزمان با شروع جنگ در ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹ مسأله کمک مالی به جبهه‌ها هم شروع شد‌. آقای غلامرضا کاویانی که مسئولیت جمع آوری کمکهای مردمی را حتی قبل از تشکیل ستاد پشتیبانی جنگ به عهده داشته است در این خصوص می گوید‌: (۴-KAVIANI-۷)

" درست همزمان با شروع جنگ، از سوی جهادسازندگی استان با جهاد سازندگی شهرستان نی‌ریز تماس گرفتند و درخواست جمع آوری کمکهای مردمی را کردند . به دنبال این درخواست اینجانب باتفاق چند نفر از برادران به روستاهای مختلف رفتیم و بوسیله بلندگوی دستی کار تبلیغ و جمع‌آوری را شروع کردیم. در شروع کار، بیشتر نان،‌ دارو و پول نقد را دریافت می‌کردیم‌. علاوه بر آن اعلام شده بود شیشه‌های خالی را نیز جهت ساختن کوکتل ملیتف جمع آوری کنید که این کار نیز انجام شد و شیشه‌ها و بطریهای زیادی را به جبهه‌ها فرستادیم‌. داروهای جمع آوری شده را پس از آنکه به جهادسازندگی منتقل می‌کردیم توسط سرکار خانم دکتر شرقی و همکارانشان در شبکه بهداشت و درمان شهرستان نی‌ریز بررسی و پس از تأیید و تفکیک به جبهه ارسال می‌نمودیم‌. "

از نظر نوع کمکهای مردمی باید گفت مردم هر چه در توان داشتند به طرق مختلف به جبهه های جنگ کمک می‌کردند. هر کس به اندازه وسع و امکانات و توانایی خود، سعی می‌کرد در این مشارکت ملی سهیم باشد.

آقای غلامرضا کاویانی در مورد نوع کمکهای مردم می گوید‌: (۴-KAVIANI-۷)

" ... مراکزی برای پخت نان پیش بینی کرده بودیم و خواهران در حسینیه‌ها و یا مساجد محلات مختلف شهر و روستاها جمع می شدند و به پخت نان و تهیه شیرینی می پرداختند. در تابستانها هم عرقیات مختلف از جمله عرق شاطره‌، عرق گل گاوزبان و.... تهیه می‌نمودند. حتی مادران مسن و کهنسال سعی می‌کردند در تهیه نان و عرقیات و شیرینی شرکت نمایند. مسن‌ترها معمولا" سرپرستی و مدیریت می‌نمودند و جوانترها کارهای فیزیکی را انجام می‌دادند. ما هم کارتن و دیگر لوازم بسته‌بندی را تهیه می‌نمودیم و پس از بسته‌بندی، مایحتاج تهیه شده را یا در اختیار جهاد استان فارس قرار می‌دادیم و یا اینکه بطور مستقیم به محل استقرار گردان کمیل ارسال می‌نمودیم. علاوه بر موارد ذکر شده در تابستانها، میوه‌جات مختلف، مانند: خربزه، هندوانه و... را جمع‌آوری و ارسال‌ می‌کردیم. همه این برنامه‌ها همراه با یک معنویت و نیت خالص بود. خیلی وقتها افراد دست اندرکار و افرادی که کمک می‌کردند و یا بانوانی که لوازم را تهیه‌ می‌نمودند همراه با نیایش و توسل به ائمه هدی کار خود را انجام می‌دادند. در بسیاری از موارد نامه هایی را می نوشتند و روی این هدایا و کمکها می‌گذاشتند و به جبهه می فرستادند. در این نامه‌ها ضمن تشکر از رزمندگان آنها را به ادامه نبرد با خصم متجاوز تشویق و ترغیب می کردند و از خداوند بزرگ برای آنها درخواست سلامتی و پیروزی می‌کردند..... علاوه بر این موارد در برخی از روستاها مثل مشکان که طبق معمول در زمستانها از گوشت " قورمه " استفاده می‌نمایند، مردم سهمی از قورمه زمستانی را به رزمندگان اختصاص می‌دادند. همچنین مواد خوراکی مانند عسل و روغن حیوانی نیز جمع‌آوری و به جبهه‌ها فرستاده می‌شذ . شاید جالب باشد به این نکته اشاره کنم. یکی از اهدائیهای مردم به جبهه‌ها جواهر آلات و عتیقه‌جات بود. ما نیز پس از تحویل گرفتن اینگونه اهدائیها، آنها را زیر نظر ستاد پشتیبانی جنگ فروخته و وجه آنرا به حساب جبهه و جنگ واریز می‌نمودیم. یادم است یکی از خانمها یک سرویس چای خوری نقره ای که از مادرش به او ارث رسیده بود و خیلی هم به آن علاقه داشت را به جبهه هدیه کرد. خلاصه این را بگویم که ما در جهت جمع آوری کمکهای مالی مردم، هیچ کمکی را برگشت نمی‌دادیم بلکه‌ هر چیزی که با ارزش بود ،‌ دریافت می‌کردیم ، این کالاها اگر در مناطق جنگی مورد استفاده نداشت، تبدیل به پول می‌شد و به حساب مخصوص جبهه واریز‌ می‌گردید. "
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: