دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

در این دنیا نگنجیدند و رفتند                                به روی مرگ خندیدند و رفتند

آری! کبوتران شهر ما، دنیای خاکی را کوچک دیدند و برای پرواز در بی‌کرانه آسمان‌ها، بال در بال ملائک انداختند و با عشق لیلی، مجنون‌صفت به هجرت سر نهادند. احمد که در اولین روز شهریورماه سال ۱۳۴۰ در روستای چشمه شیرین بشنه، یکی از روستاهای دورافتاده شهرستان نی‌ریز و در میان خانواده‌ای مذهبی و متدین چشم به این جهان گشوده بود، یکی از همان کبوتران عاشق است. دوران کودکی را در سبزه‌زارهای روستا و در کنار خانواده با جست‌وخیزهای کودکانه سپری کرد. سپس با گام‌های کوچک خود راه دبستان را پیمود و برای آموختن در پشت میزهای دبستان آیت‌الله طالقانی روستای بشنه چند سال نشست. احمد با همه کمی سن، ایام تعطیل و فراغت را چون یار و مددکاری مهربان در کنار پدر به امور دامداری می‌پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل رهسپار شهرستان سیرجان گردید. دوره راهنمایی را در مدرسه ۲۲ بهمن و متوسطه را در دبیرستان ابن‌سینای سیرجان با موفقیت به پایان برد. در کنار درس‌ومشق هیچ‌گاه از یاد خدا غافل نبود. آنگاه‌که بوی عطر و نسیم دلنواز انقلاب اسلامی به مشام احمد رسید، همچون سایر بلبلان این دیار نوای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را سر داد و در صفوف به فشرده آنان به حرکت درآمد. روح و جانش را با اعلامیه‌های امام خمینی (ره) و کتاب‌های مذهبی صفا می‌داد و در هر سفری که به روستای خود می‌کرد، اخبار تازه از رویدادهای انقلاب را همراه با اعلامیه‌های جان‌بخش امام در بین جوانان پخش می‌نمود و قصه زیبای حرکت مردم را برای آن‌ها تعریف می‌کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی،‌ او هم مانند هزاران عاشق منتظر، برپایی حکومت اسلامی را جشن گرفت و برای دفاع از دستاوردهای آن و مقابله با دشمنان تادندان‌ مسلح که عزم بر نابودی این نهال نوپا گرفته بودند، پرداخت. برای پیوستن به‌صف رزمندگان اسلام در جبهه مبارزه با کفر جهانی، ۱۳۶۳/۱۱/۲۵ از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به جبهه اعزام شد و در عملیات بدر شرکت کرد.

هنگام اعزام به جبهه برای آخرین بار با خانواده خود وداع و به آن‌ها توصیه کرد: ماندن من در میان شما شادی و شهید شدن من برای شما افتخارآفرین است. انسان باید راهی را انتخاب نماید که پس از او، خود و خانواده‌اش به سعادت برسند و در دفاع از میهن و انقلاب سهمی داشته باشد.

شهید احمدعلی رنجبر سرانجام در ۱۳۶۳/۱۲/۲۶ در جبهه شرق دجله و در عملیات بدر، سر درراه پیمان حق نهاد و شربت شهادت را عاشقانه نوشید و به لقاء یار نائل آمد. پیکر پاکش را در گلزار شهدای روستای بشنه به خاک سپردند.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: