دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

تقدیم به برادرم مسعود مسروری

سوختم، سوختم اینجا ز فراق

برفرازید در این کهنه اتاق

چوبه‌ای تا که بدارم بزنید

برفرازید در این کهنه اتاق

کز غم و درد، سینه‌ام پرشده است

برفرازید زعصیان و ز درد، چوبه‌ای تا که بدارم بزنید

آنگه از خلق بپا خواسته خواهید بیایند

در این لانه درد

همه فریاد زنند، زنده بادا این مرد

که چو آدم به ره بودن خویش

جمله آشوب شده است

که چو کاوه به درفشی از چوب،

اینک آویز شده است

آنگه آرید یواشم پایین

به زمینم بگذارید ولی ایستاده

که نخواهم بنشینم هرگز

حتی در مرگ

چونکه می‌دانم من

بودن در ماندن نیست

چونکه می‌دانم من باید رفت

چون شهیدانی که رفتند

چونکه می‌دانم من باید خاست

چون امامی که برخاسته است

هان و هان ای پسران

نوبت ما دو سه روز دیگری خواهد بود

لاله را برگیرید

شمع روشن بکنید

به مزار تن خویش

که همه با هم باید به فلسطین برویم

سرزمین پاکی

سرزمین عصیان

۲۰/۱۲/۱۳۵۸

ساعت ۵/۱۱ شب عربو

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: