شهدا سال ۶۷ -زندگینامه شهید حسن نظری: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

شهیدان را عشقی بود پاک، به معشوقی که جلوه رحمانی او را دیده و شناخته بودند و برای وصل به آن معشوق فنای درراهش را با جان خریده بودند. حسن ازجمله عاشقانی بود که ۱۳۸۴/۶/۷ در نی‌ریز، میان خانواده‌ای مذهبی و زحمتکش سرود عشق و حیات را سرود و به جمع سربازان امام زمان (عج) پیوست. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه قاضی طباطبایی آغاز کرد و دوره راهنمایی را تا مقطع اول راهنمایی در مدرسه بزرگی سپری نمود. هشت‌ساله بود که گرد یتیمی بر چهره معصوم و کودکانه‌اش نشست و غم از دست دادن پدر را با پناه بردن به دامن پرمحبت مادر جبران کرد. به‌عنوان فرزند ارشد خانواده، غم خواهران و مادر، بر سینه کوچکش نشست و خود را مسئول پشتیبانی از آن‌ها دانست. با رسیدن به سن پانزده‌سالگی به سراغ مادر رفت و از گمشده خود و سینه سوزانش سخن‌ها گفت و رضایت وی را برای رفتن به جبهه طلب کرد. با موافقت مادر،‌ راهی جبهه شد و مدت‌ها از زندگی خود را در جبهه‌های جنگ به دنبال رسیدن به معشوق و آرامش واقعی گذراند. مردانه لباس رزم را به تن کرد و بر خفاشان کوردل شورید و خریدار رضوان الهی به بهای خون خود شد. او که چون نسیم همه را نوازش می‌داد و با آهنگ نرم خودش اسلام را احیا می‌کرد، با ضدانقلاب و ضد اسلام به مبارزه برخاست. ۱۹ بهار در بهارستان ایران عطرافشانی کرد و سرانجام در ۲۳ خرداد ۱۳۶۷ در عملیات بیت‌المقدس چون پرستویی از این دنیای پائیز زده کوچید تا به بهار ابدی بپیوندد. حسن، تن خاکی را در میان شقایق‌های خونین کربلای ایران اسلامی به یادگار گذاشت و پرواز به‌سوی آستان مقدس دوست را آغاز کرد. هر وقت که فرصتی را به دست می‌آورد، پیامی برای مادر مهربانش می‌فرستاد و از او می‌خواست که در صورت شهادت وی،‌ ناراحت نباشد و افتخار کند که فرزندش درراه خدا به شهادت رسیده است. از او می‌خواست که در برابر زخم‌زبان دشمنان و نیش زدن آن‌ها چون کوهی استوار و صبور بایستد و خمی بر ابرو نیاورد و به خدا توکل کند. به مادرش می‌گفت: من دوست دارم که درراه هدفم به شهادت برسم.

حسن، پس از شهادت نیز چون دوران زندگی پر بارش برای مردم و اسلام مثمر ثمر بود و با شهادت خود به دوستانش روحیه بخشید و آنان را برای تبعیت از امام و رفتن به جبهه تشویق کرد. پیکر مطهر آن عاشق دلباخته جبهه رزم پس از گذشت ۹ سال از شهادتش در سال ۱۳۷۶ توسط جویندگان نور کشف و به زادگاهش منتقل و در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.